5η Αγωνιστική Πρωταθλήματος Euroxx- Erial: 42- 34

Το link με τα στατιστικά:
http://www.sportstats.gr/portal5/ΜΠΑΣΚΕΤ/ΠρωτάθλημαΕΚΑΝίκοςΓκάλης/ΠρωταθλημαΕΚΑΑνδρων.aspx

Η βαθμολογία του ομίλου:
http://www.sportstats.gr/portal5/ΜΠΑΣΚΕΤ/ΠρωτάθλημαΕΚΑΝίκοςΓκάλης/ΠρωταθλημαΕΚΑΑνδρων.aspx

by GM/ Admin

Retro Μπάσκετ

Σερφάροντας με την ψηφιακή μου σανίδα έπεσα στο You Tube στο video ενός από τα ομορφότερα παιχνίδια όλων των εποχών στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Βρισκόμαστε στην περίοδο 1985-86 και ο Απόλλων Πατρών στα καλύτερά του φιλοξενεί τον Άρη που μόλις ξεκινάει την αυτοκρατορία. Το παιχνίδι λήγει με το σκορ NBA 105-122, με 55 πόντους για το "Νουρέγιεφ" Κώστα Πετρόπουλο και 45 για τον "Χρυσοδάκτυλο" Νίκο Γκάλη.

Το link είναι το http://www.youtube.com/watch?v=cg3nFRc89CQ.

Υπάρχουν τουλάχιστον 2 ασύλληπτες φάσεις:

Στο 1'43'' reverse του Πετρόπουλου στο Γιαννάκη που τον αφήνει "άγαλμα" και άνετο lay-up και στο 2'08'' μαγική πάσα του Γκάλη.

Στιγμές από μια άλλη εποχή, χωρις παρκέ και ξένους αλλά με πολύ ταλέντο!

  

Bonus, μικρό video- αφιέρωμα στον Κώστα Πετρόπουλο: http://www.youtube.com/watch?v=QX-Ra1ntlIM

by GM/ Admin

Μήνυμα από την Επιτροπή Πρωταθλήματος

Αγαπητοί Φίλοι,

Τα παιδιά με νοητική υστέρηση και άλλου είδους αναπηρίες έχουν πλείστες ανάγκες, όμως η κυριότερη όλων είναι το ενδιαφέρον μας.

Σημασία δεν έχουν για αυτά τα παιδιά η φήμη ή τα επιτεύγματα των ανθρώπων που τα στηρίζουν, αλλά αρκεί η παρουσία κάποιων με ανοιχτή αγκαλιά και καλή πρόθεση για να γίνουν ευτυχισμένα. Παράλληλα, ο Αθλητισμός δημιουργεί μια από τις καλύτερες ευκαιρίες, προκειμένου αυτά τα μοναδικά παιδιά να εξελιχθούν και να αντιμετωπίσουν τη ζωή ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας.

Ένα εξαιρετικό παράδειγμα αποτελεί η συμμετοχή της ομάδας μπάσκετ του Συλλόγου Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Α.με.Α. «Η Ανοιχτή Αγκαλιά» στο Εργασιακό Πρωτάθλημα «Νίκος Γκάλης» του ΕΚΑ. Η συγκεκριμένη ομάδα, η οποία αποτελείται από τα ίδια τα παιδιά του Συλλόγου αντιμετωπίζει επί ίσοις όροις όλες τις ομάδες του πρωταθλήματος και μάλιστα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο.

Ήμασταν όλοι μάρτυρες στα πρώτα βήματα αυτής της ομάδος, την οποία δεν ξέραμε πώς να αντιμετωπίσουμε στο 1ο παιχνίδι της, και η οποία, επιδεικνύοντας τεράστια δύναμη και απεριόριστα ψυχικά αποθέματα, μέσα σε λίγες εβδομάδες μετέτρεψε το δυναμικό της σε ατρόμητα λιοντάρια που δε χρειάζονταν την παραμικρή βοήθεια από εμάς. Αντιθέτως, λειτούργησε ως πηγή έμπνευσης για να δούμε τη ζωή με διαφορετική ματιά.

Η σημασία του έργου που επιτελεί η «Ανοιχτή Αγκαλιά» επί σειρά ετών και υπό αντίξοες συνθήκες, προσφέροντας αρωγή, στήριξη, εκπαίδευση και ευκαιρίες κοινωνικοποίησης σε παιδιά με πάσης φύσεως προβλήματα και στους γονείς τους, μπορεί εύκολα να γίνει κατανοητή και χρειάζεται να γνωστοποιηθεί ευρύτερα.

Το Εργασιακό Πρωτάθλημα Μπάσκετ «Νίκος Γκάλης» - ΕΚΑ υποστηρίζει εδώ και πολλά χρόνια την «Ανοιχτή Αγκαλιά» με κάθε τρόπο, ενώ ο Γυναικείος Τομέας του Πρωταθλήματος έχει επιδοθεί σε μια πιο προσωπική διαδικασία αρωγής των παιδιών.

Φέτος και ο Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών «αγκαλιάζει» τις προσπάθειες του Πρωταθλήματός μας και της «Ανοιχτής Αγκαλιάς», εντάσσοντας τη σύμπραξη αυτή στη δράση του «Κοινωνική Ανταποδοτικότητα», που εδώ και λίγο καιρό έχει ξεκινήσει σε όλη τη χώρα.

Την Δευτέρα 3.12.2012 (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία) και ώρα 6:30 μ.μ., θα μεταβεί στις εγκαταστάσεις της «Ανοιχτής Αγκαλιάς» (Καζαντζάκη 8 και Ανδρονίκου, Άγιοι Ανάργυροι) αποστολή του Πρωταθλήματός μας μαζί με τους Ολυμπιονίκες για να παραδώσει το φαρμακευτικό υλικό που θα συγκεντρώσουν τα μέλη μας.

Σας καλούμε, όσοι μπορείτε, να μεταβούμε μαζί στην «Ανοιχτή Αγκαλιά» και εκτός από τα φάρμακα να τους προσκομίσουμε οτιδήποτε άλλο μπορεί να μην είναι πλέον απαραίτητο για εμάς, αλλά θα φανεί σίγουρα χρήσιμο στο Σύλλογο, όπως παιδικά βιβλία ή/και παιχνίδια.

Τα φάρμακα, για τα οποία έχουν εκδηλώσει το κύριο ενδιαφέρον τους, μπορεί να είναι κάθε είδους: από ένα κουτί ασπιρίνες ή γάζες μέχρι εξειδικευμένα κατασταλτικά του αυτισμού. Οτιδήποτε θα θέλατε και θα μπορούσατε.

Η διαδικασία παράδοσης του υλικού έχει ως ακολούθως:

1. Κάθε ομάδα θα ετοιμάσει το δικό της πακέτο, που θα φέρει απέξω το Όνομα της Ομάδας, της Επιχείρησης ή του Ιδιώτη, αλλά όχι του Παίκτη.

2. Τα πακέτα θα κατατίθενται στο θυρωρείο του ΕΚΑ και θα μεταφέρονται από το Θυρωρό στο γραφείου του Μπάσκετ.

3. Εναλλακτικά, τα πακέτα μπορούν να αφήνονται στο Δωματιάκι που μας έχει παραχωρηθεί στο ΟΑΚΑ.

4. Στις 3 Δεκεμβρίου θα γίνει πρόβλεψη για τη μεταφορά τους με αυτοκίνητο /α στο χώρο του Συλλόγου.

Σας περιμένουμε να πάμε όλοι μαζί στην «Ανοιχτή Αγκαλιά να παραδώσουμε τα πακέτα μας.

Για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία μπορείτε να επικοινωνήσετε με τους

Γιάννη Σταθόπουλο (υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων) e-mail: istatho@otenet.gr,

Βάλια Μάντζαρη (πρόεδρο γυναικείου) e-mail: emantzar@aueb.gr

Με εκτίμηση,

Για την Επιτροπή Διοργάνωσης Εργασιακού Πρωταθλήματος Μπάσκετ

«Νίκος Γκάλης»-ΕΚΑ

Ανεστιάδης Σάββας

Πρόεδρος Επιτροπής

Εργασιακό Πρωτάθλημα ΕΚΑ "*Νίκος Γκάλης*"

Η ιστορία μιας φανέλας...

Αρχές φθινοπώρου 1994... Μια παρέα φίλων, συναδέλφων και γνωστών, εραστών της πορτοκαλί θεάς (η αλήθεια είναι χωρίς πολλές περγαμηνές), μόλις έχει επιστρέψει από τις καλοκαιρινές διακοπές... Είναι όλοι γύρω στα 25+ και μόλις έχουν συνειδητοποιήσει ότι το μπάσκετ σε επίπεδο σωματείου τέλειωσε για αυτούς πριν καλά- καλά αρχίσει... Από την άλλη, τα κλασσικά μονά φαίνονται ανούσια και βαρετά για να μπορέσουν να υποδεχτούν και να υποστηρίξουν την αγάπη της παρέας για το μπάσκετ... Κάποιος ρίχνει την πληροφορία ότι υπάρχει ένα πρωτάθλημα που διοργανώνει το ΕΚΑ για εργαζόμενους και όπου είναι δυνατό να συνεχιστεί ο μπασκετικός τους βίος... Επικρατεί ενθουσιασμός και σε λίγες εβδομάδες η παρέα πατάει παρκέ (ή μάλλον πλαστικό, μια και η πρώτη έδρα τους ήταν "παλαιάς κοπής")... Αυτό που τώρα ξέρετε ως Erial Music Basketball Team μόλις είχε γεννηθεί!

Η ανάρτηση αυτή έχει ως σκοπό μέσα από τις φανέλες που φόρεσε η ομάδα να παρουσιάσει την ιστορία και τη φιλοσοφία της, και μέσα από αυτή τη διαδικασία να αναδείξει και τα ειδικά χαρακτηριστικά αυτού που ονομάζουμε "εργασιακό μπάσκετ".

Πάμε λοιπόν!

Περίοδος 1994-95

Χρώματα: 

μωβ- λευκό

Κατασκευαστής: 

Kronos (δημοφιλές brand της εποχής, έντυνε αρκετές ομάδες της Α1 όπως ΓΣ Περιστερίου, ΑΕΚ κλπ.).

Η ομάδα ξεκινάει με έδρα το κλειστό της σχολής Αναβρύτων στο Μαρούσι, το οποίο ήταν ένα βήμα πριν την κατάρρευση. Απίστευτο κρύο και δάπεδο με πλαστικά πλακάκια που ξεκόλλαγαν, αλλά και τεράστια όρεξη για μπάσκετ. Η ομάδα είναι αγωνιστικά αλλού, οι 30άρες και οι 40άρες πέφτουν βροχή, η δίψα όμως για το μπάσκετ δε σβήνει. Η σεζόν κλείνει με 0 νίκες αλλά όλοι είναι ευχαριστημένοι. Να σημειώσουμε την παρουσία 2μετρου σέντερ (Νέστορα αν το διαβάζεις να είσαι καλά), με ροπή προς τα τρίποντα (άστοχα εννοείται).

Να εξηγήσουμε επίσης την επιλογή των χρωμάτων της εμφάνισης: έχοντας αργήσει, πήραμε ότι είχε ξεμείνει σε στοκ, και έτσι προέκυψε αυτός ο ασυνήθιστος συνδυασμός (προσωπικά δεν τον ξαναείδα στα επόμενα 18 χρόνια). Από τη μια πετύχαμε και μια καλή τιμή, από την άλλη λύσαμε και το πρόβλημα της έλλειψης 2ης εμφάνισης. Το χαμηλό budget ήταν πάντα ένα πρόβλημα...

 Περίοδος 1995-96

Χρώματα: 

κίτρινο- μαύρο

Κατασκευαστής: 

Asics (το default brand για το ελληνικό μπάσκετ της δεκαετίας του 80).

Οι μωβ- άσπρες εμφανίσεις μας έχουν αφήσει χρόνους και τα ΑΕΚτζίδικα φρονήματα της πλεοψηφίας καθιστούν μονόδρομο τη χρωματική επιλογή.

Συνεχίζουμε στο κλειστό των Αναβρύτων, που πάει από το κακό στο χειρότερο. 

Η ομάδα, όπως και την πρώτη σεζόν δεν έχει προπονητή και λειτουργεί ως αυτοδιαχειριζόμενη κολλεκτίβα (ένα χαρακτηριστικό που σε μεγάλο βαθμό διατηρείται μέχρι και σήμερα), έχει σημαντική βελτίωση, παλεύει κάποια παιχνίδια, και ένα απόγευμα, στο ανοιχτό γήπεδο πίσω από το κολυμβητήριο στο Γουδί, κάνει και την πρώτη της νίκη που πανηγυρίστηκε τρελλά!

Περίοδος 1996-97

Χρώματα: 

μαύρο- κίτρινο

Κατασκευαστής: 

Nike

Αποχωρήσεις παικτών αλλά και η ανάγκη για 2η εναλλακτική οδήγησαν στην επιλογή της συγκεκριμένης εμφάνισης, που θεωρώ ότι ήταν από τις καλύτερες που φορέσαμε.

Για πρώτη φορά εμφανίζεται το όνομα της εταιρίας στη φανέλα.

Η χρονιά κυλά περίπου όπως η προηγούμενη: πολλές ήττες, ελάχιστες νίκες (ένα ακόμη διαχρονικό χαρακτηριστικό μας...).

Παραμένουμε στο κλειστό των Αναβρύτων, που πλέον έχει γίνει επικίνδυνο, και αναπόφευκτα στο τέλος της περιόδου κλείνει για ανακατασκευή. Έτσι χάνουμε τη έδρα μας και τελικά δεν καταφέρνουμε να βρούμε μια άλλη εγκαίρως. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με αποχωρήσεις παικτών και άλλα γεγονότα ανωτέρας βίας μας οδηγούν, με βαριά καρδιά, στην αναστολή των αγωνιστικών μας δραστηριοτήτων. Έτσι κλείνει ο πρώτος κύκλος της ομάδας.

..........

Τα χρόνια περνάνε, και η παρέα συνεχίζει να παίζει μπάσκετ, έστω και σε μονά (ή έστω επιλεγμένα διπλά). Ο κορμός πλέον είναι στα 35+, κάποια περιττά κιλά και γκρίζες τρίχες έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Στον απόηχο του ολυμπιακού καλοκαιριού (που να ξέραμε τι μας περίμενε!) και της σχετικής καλής αθλητικής διάθεσης, πέφτει η ιδέα για το revival! Την Erial Music Basketball Team της νέας εποχής! Η ιδέα αγκαλιάζεται και πάλι με ενθουσιασμό και γρήγορα ρυθμίζονται τα οργανωτικά. Η σεζόν 2004-5 μας περιμένει για να αποδείξουμε ότι δε γερνάμε αλλά ωριμάζουμε μπασκετικά.  

    

Περίοδος 2004-5

Χρώματα: 

μαύρο- γκρι

Κατασκευαστής: 

Συνοικακή βιοτεχνία (το απόλυτο low budget story!).

Για ανεξήγητους λόγους (που μάλλον έχουν να κάνουν με τα απορρυπαντικά και το ύφασμα) κάθε εμφάνιση ξέβαφε πολύ και με διαφορετικό τρόπο. Έτσι στο τέλος της σεζόν φτάσαμε να έχουμε μια παραλλαγή από διάφορες αποχρώσεις του μαύρου και του γκρίζου στο γήπεδο.
Στις 9 Νοεμβρίου 2004 η νέα Erial Music παίζει το πρώτο παιχνίδι της νέας εποχής της με αντίπαλο τα ΕΛΤΑ στο ανοιχτό γήπεδο δίπλα στις γραμμές του τραίνου στο Ρουφ. Φυσιολογικά έρχεται και η πρώτη ήττα με 53-21. Έδρα μας πια είναι το κλειστό του Γέρακα. Συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο (συλλογικό κοουτσάρισμα) και προσπαθούμε να μπούμε ξανά σε αγωνιστικούς ρυθμούς. Η χρονιά κλείνει με μια μόνο νίκη (24 Μαρτίου 2005, 33-29 με την Proton Bank) αλλά δεν μας πτοεί καθόλου: στόχος επετεύχθη, είμαστε και πάλι στο μπασκετικό χάρτη. Προς το τέλος της χρονιάς μετακομίζουμε στο κλειστό του Ρουφ (λόγω budget, είπαμε, χρόνιο πρόβλημα...) όπου και θα φιλοξενηθούμε μέχρι την προηγούμενη σεζόν.
Στο τέλος της χρονιάς παίζουμε και στο 1ο τουρνουά ανεξάρτητων ομάδων ή "τουρνουά Λεβεντάκου" που θα γίνεται στη συνέχεια και για αρκετά χρόνια στο γήπεδο του Ρουφ.

Περίοδος 2005-6

Χρώματα: 

λευκό- μαύρο

Κατασκευαστής: 

Admiral.

Μια ιδιαίτερα όμορφη εμφάνιση, από έναν όχι και πολύ συνηθισμένο στα μπασκετικά κατασκευαστή. Για πρώτη φορά η εμφάνιση έχει μεγάλου μεγέθους λογότυπο της Erial αλλά και το όνομα του παίκτη στο πίσω μέρος της φανέλας, μια ιδέα που βλέπαμε τότε πολύ σπάνια στα εργασιακά πρωταθλήματα, και που πρόσθετε κάτι το διαφορετικό.

Η ομάδα κάνει μια κακή σεζόν, η οποία κλείνει με την παραδοσική πλέον συμμετοχή στο τουρνουά Λεβεντάκου.

Περίοδοι 2006-7, 2007-8, 2008-9, 2009-10

Χρώματα: 

κόκκινο- λευκό

Κατασκευαστής: 
Champion.

Ίσως η καλύτερη φανέλα που έχουμε φορέσει ποτέ και η οποία χρησιμοποιήθκε για τέσσερις περιόδους. Παραμένει το μεγάλο λογότυπο και το όνομα του παίκτη στο πίσω μέρος της φανέλας, ενώ η χρήση της για τόσο μεγάλο διάστημα αντικατοπτρίζει πλήρως την υψηλή ποιότητα κατασκευής.

Η χρονιά 2006-7 ξεκινά με αρκετά νέα και χωρίς κάποια από τα παλιά πρόσωπα. Οι ΑΕΚτζήδες πλέον είναι είδος προς εξαφάνιση ενώ κυριαρχούν οι Ολυμπιακοί (οι Παναθηναϊκοί είμασταν πάντα "σπάνια ζώα" στον κόσμο της Erial). Έτσι έρχεται φυσιολογικά και η αλλαγή των χρωμάτων σε κόκκινο- λευκό. Η χρονιά είναι μέτρια αλλά κάτι φαίνεται να αλλάζει επί το ποιοτικότερον.

Η επόμενη χρονιά, 2007-8 είναι ίσως η καλύτερη όλων των εποχών, με την ομάδα να παλεύει για άνοδο στην Α1. Παρά τον αποκλεισμό στον πρώτο γύρο του κυπέλου από την Peugeot έρχονται πολλές νίκες (με Κατσέλη, Wurth, ΗΛΠΑΠ κλπ.). Για το τέλος έχουμε ακόμη ενα τουρνουά ανεξαρτήτων.

Η χρονιά 2008-9 συνοδεύεται από πολλούς, ευτυχώς όχι σοβαρούς τραυματισμούς, που όμως μας ανάγκασαν να παίζουμε μονίμως με μειωμένη σύνθεση. Έτσι, αναπόφευκτα, τα αποτελέσματα ήταν όχι καλά. Highlight της χρονιάς η εγκατάλειψη της λογικής του συλλογικού coaching και η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από το νυν coach (Γιώργο σου εύχομαι να ξεπεράσεις το Guy Roux που έμεινε 40 χρόνια στον πάγκο της Auxerre).

Η επόμενη χρονιά 2009-10 δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο. Η σύνθεση παραμένει σχεδόν σταθερή, αν και από τον αρχικό κορμό έχουν μείνει 2-3 άτομα.

Περίοδοι 2010-11, 2011-12

Χρώματα: 

κόκκινο- λευκό

Κατασκευαστής: 
Nike.

Τέσσερα χρόνια είναι πολλά ακόμη και για μια ποιοτική εμφάνιση και έτσι επιβάλλεται η αντικατάσταση της. Η παρέα παραμένει ερυθρόλευκων φρονημάτων κατά πλειοψηφία και έτσι διατηρούνται τα ίδια χρώματα. Πλέον το λογότυπο της Erial μικραίνει και ανεβαίνει στο στήθος ενώ εξαφανίζεται το όνομα του παίκτη (κακώς... αλλά και πάλι δεν υπήρχε budget). Παράλληλα προστίθεται ο 2ος χορηγός της ομάδας (NΩΣΙΣ). Η εμφάνιση είναι double face αλλά τα παιχνίδια που παίξαμε με τις λευκές στα δυο αυτά χρόνια μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.  

Γυρίζουμε και πάλι στο πατροπαράδοτο αγωνιστικό concept πολλές ήττες- λίγες νίκες ενώ δεν παίρνουμε πλέον μέρος στο τουρνουά Λεβεντάκου.

Αντίθετα το 2009-10 παίζουμε στο τουρνουά Γ.Σταμπουλίδη (και παίζουμε τελικό) ενώ το 2010-11 στο τουρνουά του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας.

Περίοδος 2012-13

Χρώματα: 

μαύρο- κόκκινο- λευκό

Κατασκευαστής: 
Caan.

Σημαντικές αλλαγές στο ρόστερ καθιστούν αναγκαία την αλλαγή της εμφάνισης. Μετά από έξι σεζόν εγκαταλείπεται το κλασσικό κόκκινο- λευκό για χάρη του μαύρου (ασορτί με τη μέχρι τώρα φετινή αγωνιστική μας εικόνα...) με ολίγον κόκκινο- λευκό, για να θυμόμαστε και από που ερχόμαστε.

Η έδρα της ομάδας πλέον μεταφέρεται στα προπονητήρια του ΟΑΚΑ. 

Έτσι λοιπόν κύλησαν μπόλικες σεζόν. Από την αρχική παρέα του 1994, ο Πρόεδρος σταμάτησε προτελευταίος πέρυσι, και έτσι έχει μείνει πια μόνο ένας εν ενεργεία, που και αυτός εμφανίζεται αραιά και που. Πολύς κόσμος έφυγε και ήρθε. Παίξαμε σχεδόν σε όλα τα γήπεδα της Αττικής, με χιόνια και καύσωνες, με καλές και κακές ομάδες. Υπήρξαν παιχνίδια που είχαμε πλήρη δωδεκάδα και άλλα που ψάχναμε με αγωνία τον πέμπτο στο κινητό για να ξεκινήσουμε και να μη μηδενιστούμε. Με τους περισσότερους αντιπάλους φύγαμε αγκαλιά από το γήπεδο, με κάποιους όμως παίξαμε και ξύλο. Σίγουρα όμως κάναμε πάρα πολλούς νέους φίλους, ενώ μπορέσαμε και συνεχίσαμε και συνεχίζουμε και θα συνεχίζουμε όσο αντέχουν τα ταλαιπωρημένα γόνατα και η διαλυμένη μέση να κάνουμε την πλάκα μας και το μεράκι μας. Γιατί το ξέρεις, όταν φοράς το σορτσάκι και περνάς τη γραμμή του γηπέδου, ότι και να είσαι έξω από αυτή, γίνεσαι και πάλι το δωδεκάχρονο παιδάκι που έπαιζε με τους κολλητούς του μονό στο ανοιχτό της γειτονιάς του και είχε όλο τον κόσμο δικό του...

by GM/ Admin

4η Αγωνιστική Erial Music- EAB: 33-82

To link της ατυχούς αναμέτρησης:
http://www.sportstats.gr/portal5/%CE%9C%CE%A0%CE%91%CE%A3%CE%9A%CE%95%CE%A4/%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AC%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%95%CE%9A%CE%91%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%CE%93%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82/%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%95%CE%9A%CE%91%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%89%CE%BD.aspx

και η βαθμολογία του 1ου Ομίλου:
http://www.sportstats.gr/portal5/%CE%9C%CE%A0%CE%91%CE%A3%CE%9A%CE%95%CE%A4/%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AC%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%95%CE%9A%CE%91%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%CE%93%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82/%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%95%CE%9A%CE%91%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CF%89%CE%BD.aspx

by GM/ Admin

Της ταχύτητας το ανάγνωσμα νο 2 ή Αττική σύνταξη!

Με τις Αττικές διαδρομές παίζαμε, στο τρέξιμο το ρίξαμε. Λογικό και αναμενόμενο, έχετε δει κανέναν δηλαδή στην Αττική Οδό να πηγαίνει με το πάσο του? Ε, αυτό το έχουν καλά εμπεδωμένο τα παιδιά από τις Αττικές και το δείξανε και στην πράξη.

Δυστυχώς εμείς αντέξαμε ένα δεκάλεπτο, το 21-13 μας έδινε οξυγόνο, πόσο μάλλον που πηγαίναμε ακόμη στη βοηθητική λωρίδα και οι δύο ομάδες, τους 19 πόντους τους φάγαμε στο σετ παιχνίδι. Κάπου εκεί όμως μπήκαμε απότομα στον αυτοκινητόδρομο, οι αντίπαλοι δηλαδή, εμείς μείναμε στη βοηθητική, 20-3 επιμέρους και μείναμε με τα e-pass στα δόντια!

Στο τρίτο δεκάλεπτο ελέγξαμε λίγο το ρυθμό, επιμέρους 21-17 και στο τέταρτο «τα παιδία παίζει»*, run and gun να φαν και οι κότες! Έτσι φτάσαμε στο τελικό 79-46.

Συγχαρητήρια σε ένα πολύ καλό αντίπαλο, ωραίο παιχνίδι, ωραία ατμόσφαιρα, βοήθησε πολύ και ο ref.

Να καλωσορίσουμε και το καινούργιο μας απόκτημα το Γιώργο Χιντίπα, του ευχόμαστε πολύ και καλό μπάσκετ κοντά μας.

Ραλίστας  G!

*είναι αττική σύνταξη,  «οι γέροι πεινάνε» είναι κομμένη σύνταξη! (για την αντιγραφή ΚΥΡ).

ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΟ LE ROI…

 Τυχεροί όσοι το είδαν από κοντά..

O Nik the Greek επί το έργον

Ατυχής, λοιπόν, η βραδιά χθες στο ΟΑΚΑ (αν και λόγω ERIAL τα έχουμε ξεπεράσει αυτά – σημασία έχει η συμμετοχή, έτσι κόουτς; ) και συζητώντας καμιά ώρα μετά το ματς με παρέα μας το αλκοόλ (είπαμε συνυφασμένοι με την έννοια της ήττας, αλλά όχι και αναίσθητοι) ξεκινήσαμε το ταξίδι στην λεωφόρο της μνήμης, αναπολώντας με τον κόουτς τις παλιές, καλές μπασκετικές μέρες. Με το ερέθισμα της παρουσίας του Ριμάντας στον πάγκο της Κίμκι και με γνώμονα την χρυσή περίοδο που ακολούθησε το Ευρωμπάσκετ (το ένα και μοναδικό που λέει και ο κόουτς), μου ήρθε στο μυαλό ένα αλήστου μνήμης επετειακό παιχνίδι, το οποίο συγκέντρωσε τα μεγαλύτερα ονόματα που πέρασαν (και μάλλον θα περάσουν) από το ευρωπαϊκό μπάσκετ…

           

Βρισκόμαστε στα 1991, λοιπόν, το μπάσκετ γιορτάζει 100 χρόνια από τότε που εφευρέθηκε από τον Τζεϊμς Νεϊσμιθ. Η FIBA αποφάσισε να γιορτάσει το γεγονός αποφασίζοντας τη διεξαγωγή ενός αγώνα επίδειξης, στον οποίο συμμετείχαν αθλητές τα ονόματα των οποίων περισσότερο σε γαλαξιακό πόλεμο παρά σε αγώνα μπάσκετ. Στις 08.06.1991 μαζεύτηκαν στο ΣΕΦ οι καλύτεροι των καλύτερων, χωρίστηκαν σε Ευρωπαίους & Βαλκάνιους και έδωσαν μια παράσταση, η οποία και έμεινε αξέχαστη στους τυχερούς που γέμισαν ασφυκτικά το ΣΕΦ. Ακολουθήστε το παρακάτω link στο youtube (http://www.youtube.com/watch?v=TaUGiw_eQ38), δείτε, απολαύστε & συγκινηθείτε…

Οι συνθέσεις (για την πληρότητα και την ιστορική σημασία):

BALCANS: Toni Kukoc, Zarko Paspalj, Dino Radja, Jure Zdovc, Zoran Savic, Nikos Gkalis, Panagiotis Giannakhs, Fanis Xristodoulou, Panagiotis Fasoulas

Coach: Kostas Politis (GRE)

EUROPE: Juan Antonio San Epifanio, Jordi Villacampa, Antonio Martin, Antonello Riva, Walter Magnifico, Ferdinando Gentile, Roberto Brunamondi, Richard Dacoury, Stephane Ostrowski

Coach: Sandro Gamba (ITA)

by Stelios.

Khimki BC, μια φιλόδοξη έφηβη στα μέρη μας

Είναι λίγα χρόνια όπου οι απανταχού μπασκετόφιλοι ακούμε συχνά-πυκνά το όνομα της Khimki (Κίμκι, Χίμκι?, ας κρατήσουμε το original και ο καθένας το προφέρει όπως θέλει). Αυτό που μάλλον θα πούνε όλοι, είναι ότι πρόκειται για μια Ρωσική ομάδα, και μετά τι άλλο? Λίγα πράματα, αν εξαιρέσουμε μια νίκη του Παναθηναϊκού μέσα στη Ρωσία, πριν 2 χρόνια?, με μια (εκούσια) χαμένη βολή και ένα follow του Φώτση…?  Γράφω από μνήμης, οπότε διορθώστε με.

Το ψάξαμε λίγο παραπάνω λοιπόν για την Khimki, και βρήκαμε διάφορα ενδιαφέροντα στοιχεία. Καταρχήν, τι σημαίνει Khimki? Πρόκειται για μια πόλη (~200,000 κατοίκων) η οποία ανήκει στη διοικητική περιφέρεια της Μόσχας, μάλιστα γειτνιάζει με τη Μόσχα, κάτι που της προσδίδει αναπτυξιακή δυναμική. Ας μην επεκταθούμε όμως παραπάνω στο θέμα της ανάπτυξης, οι γεωπολιτικές μας γνώσεις για τη Ρωσία είναι περιορισμένες, περισσότερο φανταζόμαστε στοιχεία και δεδομένα, αντλώντας από τον κόσμο του Ντοστογιέφσκι και του υπαρκτού σοσιαλισμού. Αξίζει όμως να αναφέρουμε ότι η πόλη αποτελεί ορόσημο για ιστορικούς λόγους, καθώς αποτελεί το κοντινότερο σημείο που έφτασε η επίθεση των Γερμανών στη Μόσχα. Η αντίσταση των Ρώσων και ο βαρύς χειμώνας αναχαίτισε την επίθεση του Άξονα…

Στα δικά μας, η ομάδα μπάσκετ της πόλης είναι αρκετά νέα, καθώς ιδρύθηκε το 1997…μάλιστα, αυτά κάνει ο καπιταλισμός, ακόμα και στη Ρωσία, χτίζεις ιστορία στο πι και φι. Στην αρχή έπαιξε στο τοπικό πρωτάθλημα, μην προτρέξετε να κάνετε συγκρίσεις με τη δική μας ΕΣΚΑ ή ΕΣΚΑΝΑ, καμία σχέση! Όταν λέμε διοικητική περιφέρεια στη Ρωσία, επονομαζόμενη Oblast, εννοούμε εν προκειμένω μια περιοχή έκτασης 45,000 km2! (δύο φορές η Πελοπόννησος και βάλε!). Η συγκεκριμένη περιφέρεια μάλιστα θεωρείται από τις μικρές…είναι όμως από τις πιο πυκνοκατοικημένες με πληθυσμό >7,000,000 κατοίκων. Συνεπώς, μιλάμε για κάτι σαν Εθνική κατηγορία, από την οποία η Khimki προβιβάστηκε λίαν συντόμως (διαβάσαμε ότι πήρε το τοπικό την 1^η χρονιά!) στη Ρωσική Σουπερλίγκα (κάποιοι μας ζηλεύουνε).

Ε, μετά, έγινε επαγγελματικό κλαμπ και πήρε το δρόμο της, ξεχωρίζοντας ανάμεσα στις διακρίσεις της την κατάκτηση το 2011 της VTB United League, του υπερ-πρωταθλήματος δηλαδή της Βόρειας και Ανατολικής Ευρώπης (παίζει και η ΤΣΣΚΑ, να εξηγούμαστε), καθώς και το περσινό EuroCup (με φιναλίστ τη Βαλένθια).

Στα του ρόστερ, ξεκινάμε από τον coach, τον γνωστό μας από το Ευρωμπάσκετ (να το επαναλάβω άλλη μια φορά, ένα είναι το Ευρωμπάσκετ!) Ρίμας Κουρτινάιτις. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τη συμμετοχή του στο διαγωνισμό τριπόντων του All-Star Game του 1989, όντας ο μόνος μη παίκτης του NBA που έχει κάνει κάτι τέτοιο! Συνεχίζουμε στα του ρόστερ της Khimki, και στην περιφέρεια συναντάμε τον Κροάτη…Παπαλουκά!, για το Zoran Planinic ο λόγος, μεγάλος ο σεβασμός μας στο πρόσωπο του, αν και ποτέ δεν έφτασε να γίνει αυτό που μπορούσε σύμφωνα με τα προσόντα του (1.98 m, κλασσικός άσσος). Συνεχίζουμε, Vitaly Fridjon (όποιος δε γνωρίζει, ας δει απλώς το buzzer beater στο Ρωσία-Βραζιλία, Ολυμπιάδα Λονδίνου, http://www.youtube.com/watch?v=YqlnIDzH5ig, το τάκλιν είναι του NBAer  Leandro Barbosa), Sergey Monia (απλά buzzer beater στο Ρωσία – ΦΥΡΟΜ, http://www.youtube.com/watch?v=3L01cp3vxpM&feature=related & Ρωσία-Σλοβενία, http://www.youtube.com/watch?v=dKf5UylaF2I, άπαντα στο Ευρωμπάσκετ 2011, Λιθουανία). Στους ψηλούς, ο γνώριμος μας μακρυμάλης και αρκετά αθλητικός Κροάτης Loncar και βέβαια o Αυστραλός μαχητής Ματ Νίλσεν! Η ευρωλίγκα στο επίσημο site της κάνει λόγο για σημαντική ενίσχυση της ομάδας στους ψηλούς, με δύο Αμερικάνους, τους Augustine και Davis. Θα τους δούμε.

Κλείνοντας, τη φανέλα της ομάδας έχουν φορέσει διάφοροι γνωστοί παίκτες, αναφέροντας χαρακτηριστικά τους Κάρλος Ντελφίνο (έχουν έφεση στους σουτέρ Αργύρη!), Vasili Karasev (εκεί δεν έπινε νερό!), και Jorge Garbajosa.

Μια ομάδα με πολλές φιλοδοξίες και πολύ μπάσκετ στον οργανισμό της καταφθάνει λοιπόν από τη μακρινή Ρωσία στο ΟΑΚΑ. Ας τη θαυμάσουμε επί τω έργω!

by Coach G.

Να προσθέσω και μερικούς ακόμη γνωστούς μας (όχι απαραίτητα υπερπαίκτες) που έπαιξαν εκεί:

• Αλεξέι Σεβροσένκο (aka και ως Αμανατίδης, ΟΣΦΠ- ΓΣ Περιστερίου).
• Παρ Μπερκ (πέρασε από ΠΑΟ).
• Ρούμπεν Βολκοβίτσκι (παρά το όνομα είναι Αργεντινός, πέρασε από ΟΣΦΠ).
• Ρομπέρτας Γιαφτόκας (επίσης ΠΑΟ) 

και φυσικά…

• ο τεράστιος Λάζαρος Παπαδόπουλος!

by GM/ Admin

Το… γιαπί το πηλοφόρι το μυστρί!

Λίγο ακόμα και θα φτιάχναμε και τρίτο προπονητήριο στο ΟΑΚΑ την Τρίτη το βράδυ, μας πρόλαβε η γραμματεία τελικά, και αφήσαμε τη δουλειά στη μέση…

Το τελικό 25-34, με αντίπαλο τη Euroxx δεν αφήνει πολλά περιθώρια κριτικής. Οι αντίπαλοι μας αποδειχτήκανε εν τέλει λιγότερο φιλότιμοι στην...εργασία τους, και πετύχανε μια δίκαιη νίκη. Η κλειστή ζώνη μας έπνιξε, δε βρήκαμε καθόλου λύσεις ούτε από την περιφέρεια, ούτε στο τρέξιμο, ούτε από την άμυνα, το 5-11 του δεκαλέπτου έγινε 7-17 στο ημίχρονο και πολύ γρήγορα 7-23 στο 22’. Επιστρέψαμε σταδιακά μέχρι το -7 (23-30) στο ~36’ αλλά μέχρι εκεί.

Κι ένα τελευταίο σχόλιο πριν κλείσουμε: Σε ένα κλειστό και άτεχνο παιχνίδι όπως της Τρίτης είναι λογικό να υπάρχει εκνευρισμός, η συμπαθής ref όμως κατάφερε να ερεθίσει τα νεύρα όλων. Αν και τα σφυρίγματα της δεν ήταν τόσο λάθος, έχασε τελείως τον πειθαρχικό έλεγχο από πολύ νωρίς, με χαρακτηριστική την ατάκα «θα δώσω σε όλους τεχνική ποινή», και στην ερώτηση μου από τον πάγκο «Σε ποιον?», ήρθε η αποστομωτική απάντηση «Και στους δέκα που είναι μέσα…». Και μετά ποιος θα χτίζει νομίζω ότι αναρωτήθηκε κάποιος από το βάθος...

Πολυτεχνίτης  G!

...και ένα σχόλιο από GM/ Admin για τη ref: αν τα βρήκε "μπαστούνια" στο θέμα του πειθαρχικού ελέγχου στο πρωτάθλημα του ΕΚΑ, τι θα κάνει όταν θα παίξει Δ' ΕΣΚΑ (δε λέω για παραπάνω); ας μην υπερβάλλουμε όλοι, το συγκεκριμένο πρωτάθλημα γίνεται για να παίξουμε και να ευχαριστηθούμε διατηρώντας τη σωματική μας ακεραιότητα.

Της ταχύτητας το ανάγνωσμα!

Για μπάσκετ πήγαμε, στο τρέξιμο το ρίξαμε τελικά στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος.  Καλά τόσα χρόνια δε βρέθηκε ένας άνθρωπος του Θεού να εξηγήσει στην αντίπαλη ομάδα της ΕΑΒ ότι το μπάσκετ είναι ένα άθλημα που παίζεται 5 εναντίον 5 σε μια μικρή περιοχή ενός μεγάλου  γηπέδου, που το έχουν κάνει μεγάλο για να αλλάζεις πλευρά, να μη βαριέσαι ρε αδερφέ συνέχεια από την ίδια. Πως αλλάζουμε καλάθια στο ημίχρονο? Ε, κάπως έτσι τέλος πάντων.

Και στην τηλεόραση που το βλέπω το μπάσκετ τόσα χρόνια, από το ευρωμπάσκετ και πιο παλιά (ένα είναι το ευρωμπάσκετ!), όλοι αυτοί που το όνομα τους τελειώνει σε «ιτς», και είναι πολλοί, ένα πινακάκι μικρό έχουν και στη μια γωνία του κάνουνε με το μαρκαδόρο κυκλάκια, σταυρούς και βελάκια…όλους εκεί τους στριμώχνουνε, κάτι τύπους θεόρατους και ουρλιάζουνε συνέχεια να πηγαίνουν ο ένας πάνω στον άλλο, κοντοί – ψηλοί και να σπρώχνονται…σκριν, σκριν λένε, ίσως είναι το σπρώξε στη γλώσσα τους! Αλλά και στην Αμερική που έβλεπα παλιά μέσα στη μαύρη νύχτα, το ίδιο λέγανε, σκριν, σκριν, εντάξει αυτοί λέγανε και άλλα, δεν είναι το ζήτημα μας όμως τώρα αυτό. Το ζήτημα μας είναι ότι ίσως τελικά αυτή η γλώσσα του μπάσκετ να είναι παγκόσμια, μία και κοινή, από τους αθλητές τους επαγγελματίες μέχρι και εμάς, τους εργαζόμενους, που προσπαθούμε με φιλοτιμία, μόχθο και ιδρώτα στο ΕΚΑ!

Ε, αυτό προσπαθώ να εξηγήσω φλυαρώντας τόση ώρα, φαίνεται όμως ότι οι άνθρωποι στη συμπαθή αντίπαλη ομάδα της ΕΑΒ δεν το έχουν καταλάβει, την πα-γκο-σμι-ο-ποί-η-ση που λέμε, και με το που παίρνανε τη μπάλα σήμερα τρέχανε εκεί στην άλλη άκρη, να προλάβουν να βάλουν καλάθι, μόνοι τους, χωρίς άμυνα…και καλά εμάς, αλλά αυτοί ούτε τη συμπαθέστατη ref δεν περιμένανε….! Να το πω αγένεια? Δε θέλω, και δε νομίζω γιατί δείξανε παιδιά με χαρακτήρα, και για τον προπονητή τους μόνο τα καλύτερα μπορώ να πω, τόσα χρόνια που ανέχεται τα καπρίτσια όλων μας στην επιτροπή του ΕΚΑ κι φροντίζει με αφιέρωση πολύτιμου και σημαντικού χρόνου (μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά της επιτροπής), να απολαμβάνουμε ένα ωραίο πρωτάθλημα.

Δυστυχώς δε βρίσκω εξήγηση για τη συμπεριφορά τους καμία, θα περιμένω όμως, έχουμε και ρεβάνς, και ίσως καταφέρουμε να βρούμε μια άκρη, να το παίξουμε μαζί αυτό το παιχνίδι στο τέλος…

Όπως καταλάβατε το τελικό 75-38 ήταν αποτέλεσμα της διαφοράς ταχύτητας των δύο ομάδων. Από την πλευρά μας δείξαμε καλά στοιχεία, σίγουρα όμως δεν μπορούσαμε να έχουμε τη διάρκεια και να ακολουθήσουμε το τέμπο των αντιπάλων. Αρκετά καλοί στο σετ παιχνίδι, βρήκαμε λύσεις, τρέξαμε όταν μπορέσαμε στην επίθεση, δεν είχαμε όμως απάντηση στο transition των αντιπάλων. Τάκης, Λάλος, Τεό δείξανε χαρακτήρα και εμπειρία, θετικοί οι υπόλοιποι πέντε (ναι μόλις 8 είμασταν…σκάσαμε!).

Ωραία ατμόσφαιρα στο παιχνίδι, η ref πολύ καλή, σφύριζε τόσο ώστε να κρατήσει το παιχνίδι σε καλό ρυθμό, η κριτής άψογη, το ευχαριστηθήκαμε πολύ. Βοηθάει και το ΟΑΚΑ σε αυτό νομίζω.

Τα δεκάλεπτα, 20-8, 40-22, 58-29, 75-38. Για πόντους……χμμμ, κάτι γίνεται με τα στεφάνια σε αυτό το γήπεδο…θα το βρω….Εσείς προς το παρόν μπείτε στο sportstats.gr, να δουλεύουνε όλα τα site, όχι μόνο το δικό μας!!

Προπονητ-ίτς  G!