Χρήστος…Μπαρτζώκας κι Θόδωρος…

Σπανούλης! Ναι, καλά διαβάσατε, και όχι, ούτε άσχετοι είμαστε ούτε έχουμε τρελαθεί ακόμη (αν και με τη φετινή χρονιά…αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα: μέχρι τότε ένα κουίζ, 19 ο μαγικός αριθμός για φέτος, γιατί?). Τα ξέρουμε τα ονόματα και του coach Μπαρτζώκα και φυσικά του Kill Bill!

Σήμερα το απόγευμα όμως, Κυριακή πριν τα Φώτα επέλεξα να δω το φαινομενικά αδιάφορο, στην πράξη όμως αρκετά ενδιαφέρον και..λίαν επικίνδυνο παιχνίδι Ολυμπιακού – Νέας Κηφισιάς. Ξαφνικά λοιπόν, αναπάντεχα που λέμε, ήρθε η επιθυμητή Φώτισης! και έπεσε το μάτι μου σε μια γνώριμη φάτσα, αυτή του ref Σκούτα. Που τον έχω δει, που τον έχω δει, και τότε θυμήθηκα το τελευταίο παιχνίδι μας με το MEGA για το πρωτάθλημα του ΕΚΑ.

Γιατί στο παιχνίδι αυτό ο ref ήταν ο Λεωνίδας Σκούτας, ο οποίος μας έχει σφυρίξει αρκετές φορές στο πρωτάθλημα του ΕΚΑ, τελευταία όμως έχει φτάσει και στα σαλόνια της Α1!

Βλέποντας λοιπόν τον coach Μπαρτζώκα να συνομιλεί με το ref, σκέφτηκα το δικό μας coach στη θέση του, το Χρήστο… Μπαρτζώκα, να κοιτάει τον ίδιο διαιτητή με αγωνία, ένα μήνα πριν, να του δώσει ένα σφύριγμα, όπως ήθελε και ο έτερος του Ολυμπιακού, να ξεμπερδέψουν και οι δύο με τα ματσάκια τους και να γλυτώσουν τη γκρίνια της ήττας. Και αν ο Γιώργος τα κατάφερε τελικά, ο Χρήστος έμεινε να τρώγεται για ένα πόντο, και το δικό μου επίμονο μα και απελπισμένο βλέμμα που περίμενε ματαίως το νεύμα του Σκούτα, όχι στο ΣΕΦ αλλά στο ΟΑΚΑ, να δείξει ένα time-out στα τελευταία 2’ της ζαλάδας, να βάλουμε ένα φρένο στη σκοτοδίνη, μήπως πάμε εμείς στη γραμμή της φιλανθρωπίας και της ευτυχίας, και όχι ο αντίπαλος που με μια βολή-πέναλτι μας  έριξε στο καναβάτσο…

Τα ίδια ισχύουν και για το Θόδωρα, το δικό μας Θόδωρα! Όπως ο ref Σκούτας σε κάποια φάση σήμερα το απόγευμα έβλεπε τον Kill Bill στο έδαφος και άκουγε τη γκρίνια του,  έτσι σε εκείνο το παιχνίδι προσπαθούσε να εξηγήσει τα ανεξήγητα επί δεκάλεπτο στο δικό μας Kill Bill ή Θόδωρο…Σπανούλη! Και έχουμε και Τάκη…Ντάνστον, Γιώργο…(Χιντιπά) Λοτζέφσκι, και ο κατάλογος είναι μακρύς!

Γιατί κύριοι έτσι είναι η ζωή στο πρωτάθλημα του ΕΚΑ, εκεί το μπάσκετ είναι αλλιώς, και αν το ref Σκούτα τον καταλαβαίνει τελικά ο Kill Bill της Ευρωλίγκας, δεν ισχύει το ίδιο για τους δικούς μας Kill Bill, οι οποίοι μπαίνουν οργισμένοι και διψασμένοι για μπάσκετ κάθε εβδομάδα στο παρκέ, και δεν καταλαβαίνουν από κανένα θεό του μπάσκετ, παρά αυτόν που έχουν πλάσει μέσα στο κεφάλι τους, 25+ χρόνια στις τσιμεντένιες αλάνες και στα πλαστικά παρκέ της ΕΣΚΑ! Και ας προσπαθεί με περίσσεια υπομονή ο κάθε κύριος Σκούτας, συντόμως του εύχομαι και την Ευρωλίγκα, να μας εξηγήσει πως παίζεται το άθλημα…Ή αλλιώς: εκινήθης, ή μήπως δεν εκινήθης?

Καλή μπασκετική χρονιά! 

by (ex-Coach) G.